Küçüktük..
Bir başka bakardık hayata..
Zırvaladıkça büyüklerin sözleri..
Kanattık tüm duyguları itinayla..

Kısacık bir armoniydi aklımda dönen
Bugüne kadar sanki herşey fragman
Arka sokakların cıvıltısı
Annemizin serzenişleri
-Ezan’ı duyduğunda evde ol !
Hayatımın en büyük repliği..
Buydu hayatım..Çocuk gibi yaşayamadım..Çocukçaydı hayallerim..

Gözlerimi yükselttikçe hedeflere , mutluluk sarmaladı bedenimi
Ruhum engel oldu gülüşlerime !
Karalar oldu geçmişin el izleri..Zihnimi..
Çok geç kalmıştım..Uzanıyorum..Dokunmak üzereyim yinede
BİTMEDİ HERŞEY !..

Girdiğim tüm kapılar içeriden kilitli
Sağım solum duvarlarla kaplı
Aldığım her nefeste verdiğim bin duman

Büyüdük..
Gözden düşmeyecek kadar iyimiyim ?
Dışlanacak kadar depresif..
Dudaklardan süzülmeye değermiyim ?
Keman gibi huzur vericimi ?
Yaratabildimmi nefes gibi bağımlılık ?
Dokunabildimmi hiç yüreklere ?

Hissettirmedim hiçbir acımı kimseye..HİÇ KİMSEYE !
Dışlamadım..Dışlanacak bedenlere göz kırpmadım..Bunu YAPMADIM !
Anmadım herkesin adını..Sığı kumlara kazılı adım..DOKUNMAYIN !
Sanmadım..İtiraf ediyorum hiç bir sevgiye kanmadım...İNANMADIM !
Dokunabildimmi yüreklere ? ...

Yaş 19
Ve aklımın labirentlerinde kaybolan biri
Her adımında takip ettim bıraktığı izi
Zihnim çok karanlık..
Kırık bir sandalda bıraktı artık bizi..

Çok büyüdüm..
Sallandırdım hayallerimi okyanusun derinlerine
Ne sözlere ne sevişlere nede gözlere heleki yeminlere..
İnandıramazsın Tanrım..Varlığın gerçeğin tek kanıtı..
AŞK YOK..Olmadı..Gören varmı ?...

TG
28/05/2010