Zamanın Kırık PençesiPençesini kırdım zamanın Örselenmiş duygularımda tatminsizlikler. Tutunuşlarımda çığlıklar asılı kaldı. Serin Ankara akşamlarına veda etmeden daha, Sevdanın ağlayan yüzüne sürdüm ellerimi. Bir tutam gülücük çaldım, umuttan bihaber. Yolların ucunda pusuya düşmüş düşlerimin. Tamamlanmamışlığına mı ağıt, yok sayılışına mı? Muamma. Zamanın en uzun anındayken vakit, Yalınayak akşamlarımda, ıslak caddeler. Yarım kalan hayallerimdeki, sevgilinin sesi bu, Gecenin azametindeki bezgin iniltiler… Gitmenin kalmak kadar zor olduğu an şimdi. Amiyane artık, saatler takvimler…. Pençesini kırdım zamanın Tutunuşlarımda çığlıklar asılı kaldı. Ve… Örselenmiş duygularımda tatminsizlikler. |