ERİYEN DÜNLERİklimleri sayarak, geçiyorken günlerim. Yine hazan mevsimi, ben yine inliyorum. Martı çığlıklarında, eriyorken dünlerim. Kirpiklerden dökülen, çavlanı dinliyorum En efsunkar şarkılar, dönüşürken hicrana Aynalardan kederim, yansıyorken her ana Yıldırımlar düşerken, damarımda ki kana Sararan resimlerden, maziyi ünlüyorum. Her gizin anahtarı, saçıma düşen aklar Gülümseyen bakışlar, sanmam hüznümü saklar Pişmanlıklar kırbacı, artık ruhumda şaklar Yolun sonu gelmiş de, ben yeni anlıyorum. Muhammed Mehmet GÜL |