Zaman ve İntihar...
Gittin ve öldü zaman…
Ne zamandı hatırlamıyorum… Şakağına dayadığı an Çekti tetiği… Vahşetin tanığı oldu saatler… Kimsenin acele etmesine gerek yok… Yetişme telaşı bitti… Ve durdu zaman… Ne zamandı ama! Hatırlıyorum… Yağmura tutuldu ellerim. Yağması bol bir akşam üstünde Saklayacak kuru bir cebim yok. Senden sonra sudan ölüm sebepleri. En keskin yanlarımı götürdün giderken, O yüzden kesemiyorum bileklerimi. Yüreğinden çözdün bağlanmışlığımı, Şimdi sallandıramıyorum da kendimi. Senden yükseği olmadığından, Çıkıp bırakamıyorum boşluğa bedenimi. Bir çift kurşundu gözlerin, Giderken onları da almışsın yanına. |
demlenmiş bir şiir
çok keyf aldım yudum yudum
kaleminiz daim olsun
sevgilerle kalın