ÖLÜM VE SADECE RUHUMLA YAŞAMAK ...
İnsanlıgı unutmak ...
Dünyayı ... Kendimi ... Terketmek istiyorum . Bu yaşadıgım dünyayı ... Bir an " ÖLÜMÜ " özlüyorum . Doyumsuzca Bardagın sonuna gelmek ... Zamanımın son bulmasını istiyorum . Derin bir iç cekerek ... Bana sonsuz gelen şu dünyanın ... Son bulmasını istiyorum . Saniyeler icinde ... Taşıyamıyorum artık bu ruhu ... Bedeni mi taşıyamıyorum . Agır geliyor bana Kendi bedenim , ruhum ... Kendimi unutuyorum artık ... Cevremi unutuyorum . Yaşamı ... hayatı ... Sadece ölümü istiyorum . Kana kana ... Ölümü içmek istiyorum . Dar geliyor bana dünya ... İnsanlık Köseye sıkıştırmış ... Daracık geliyor bana dünya ... Sonsuz özlemle Ölümü bekliyorum . Geriye bakmadan .. Ölümün özgürlük oldugunu düşünerek ... Suyun derinliklerine gömülmek istiyorum . Bir gercekle daha tanışmak ... Uzaklara gitmek istiyorum . Kendimden bile kaçmak ... Sadece ruhumla yaşamak ... Bedensiz ruhumla ... BİR SANİYE BİLE ..!! NEFES ALMAK ZOR GELİYOR ..!! NE ZAMAN SON BULUCAKSIN ..!! SONSUZ HAYATIM ...!! |
Onun Özgürlük Olduğunu Düşünüyorsan
Ve İçindeki Özlemse "Ölüm"
Ne Söylesek Fayda Etmez Arkadaşım;
Sen Yaşarken Defalarca Tatmışsın Ölümü
Ve Tadı Damağında Kalmış ki Yaşamayı Unutmuşsun...
Bu Sadece Bir Şiirle Sınırlandırılsa da
Sonsuz Hayatın Boyunca Bu Dizeleri Yaşayacaksın
Bende Buradan Kalemini Kutlayacağım...
Sevgilerimle...