Ne garip ...
Hep yaşıyacagımızı zannediyoruz .
Sonsuz bir yaşam oldugunu ...
Ölümü unutuyoruz .
Belki de tek gercek olan ...
Yaşamın son buluşunu ...


Bir dakika sonra ne olucagımız ...
Belli degilken ...
Yıllar sonrası için hayal kuruyoruz .
"Bu yaşımda şu mevki de olacagım " diyoruz .
Toz pembe hayaller kuruyoruz .


" Aniden geliyor" diye ...
Bu nedenle diyoruz sanırım ...
Aslında ani gelen ölüm degil .
Biz yaşamı sonsuz yaşıyoruz .
Erteliyoruz .
Yani sorun bizde ...
Yavaş olan biziz hayata karşı ...


Yarınlara bırakıyoruz herşeyi ...
Yepyeni bir başlangıçı...
Söylenecek sözleri ...
Yapıcak işleri ...
Gelecege bırakıyoruz .
Sanki bitme ihtimali yok gibi ...


Ölüm
Aslında bizden uzak oldugu için görmüyoruz .
Bir yakınımıza gelinceye dek ...
Sonsuz hissediyoruz .


Bir anda ...
Bir yakınımızı kaybediyoruz .
Dagılıyoruz .
Darma dagın oluyoruz .
Ve gerçekle yüzleşiyoruz .
" ÖLÜM " denen gercekle ...


Hep var olan ...
Farkına varamadıgımız ölümün ...
Aniden farkına varıyoruz .
Ama önemli olan da...
Gec de olsa farkına varmak sanırım ....

SONSUZ SANDIGIMIZ SU HAYATIN ...
SONLU OLDUGUNU ...
ERKEN FARKETMENİZ DİLEGİYLE ...