En çok körebeyi sevmişiz,
Körü körüne sevmişiz…
Acılınca gözlerimizdeki bağ,
En dibine vurup gerçeklerin
Çöküntülerimizle saklambaç oynamışız…
Büyümekse kabullenip gitmek, büyüdük!

Çocukluğum, gençliğim, inanışım
Hangi yağmur ıslattı gülüşlerini?
Hayatla ip atlayacaktık,
Gidenlerin ardından sallanacaktık
Güneşli bir salıncakta.
Yenik mi düştün bu kışa?
Bak eridi karlar, güneş aydınlatıyor yolları.
Yakalamaç oynamanın tam vakti hayatla.

Gitme diyememek sana dilimin gururumu?
Gideceğini bile bile gitme demek kelime israfı git!
Beni bırak bu caddelerde,
Beni bırak kendi enkazlarımda
Salıncağın boş kalmayacak,
Ardından sallanacağım rüzgâra karşı.

Gözünün bebeğine akıtıp gözümü
Gidişine el sallayan avuçlarım,
Kocaman boşluğuna merhaba diyor.
Gitme diyemediğim gibi
Gelme de diyemiyor lisanım sana.
Sen yinede gelme…
Mutlu olabildiğin uzaklarımda kal!!


yüreğine sağlık,kutlarım .