BAHÇE DUVARINDAKİ KIZ
Henüz ayrımında değilsin
Ömrünü andırır Gücenik kalbini Acılar birbirine benzer Çocukluğuna çiy düşüren Güz acısından başka Şebboyların bahçe duvarındaki ıssızlığı Denize inen incecik yolda Minyatür bir anne Ne kaldı iğde kokusundan Yaz sinemalarından geriye Kendini okşayıp dur sen Eskisin günler, düşlerin değil Alıngan bir sevgiden doğmuştun Bir uçurumdan Yine de eksilmesin o yorgun gülümseme Taş duvarlarda nergisler açtıkça Bir çift koltuk değneği Cam kırıkları Sessiz yürüdüğün yollar İpi kopmuş uçurtma yüzünün dalgınlığı... |
Acılar birbirine benzer
Çocukluğuna çiy düşüren
........
Eskisin günler, düşlerin değil
.......
İpi kopmuş uçurtma
yüzünün dalgınlığı..."
İpi kopmuş bir uçurtma aslında kendini tutan, uçmaktan alıkoyan bağdan kurtulmuştur ama. Bütün dengelerini kaybetmiş bir yalpalamayla düşer yere. O bağdır onun uçması için gerekli gerilimi sağlayan. Dalgın bir yüzle kurulan bu benzerlik insanı aldığı gibi hayaller ve çağrışımlar dünyasına çarpar. İşte şiir budur. Beş sözcükle dünyalar sermektir ayakların önüne...
Tebrikler.
Yüreğine sağlık :)