AHVAL 3
İşte bizim evimiz mahallenin sonunda,
Yıkık-dökük duvarlı, daracık pencereli... Işık girmez içeri, kararmış tek göz oda, Perdeyi güpegündüz indirdik indireli.. Dışımızda bir dünya, dışımızda bir hayat, Birden etrafımızda belirmiş gökdelenler... Biz kendi kapımıza kilit vurmuşuz heyhat! Zorluyor, açamıyor, dışarıdan gelenler... Çürüyüp içten içe çatırdarken çatısı, Nasıl durduk bunca yıl, nasıl dayandık hayret, Yok küçük bir emare, diriliş kıpırtısı, Bütün ümitlerimiz hayallerden ibaret... Rüzgarlar camlarını, duvarlarını deldi, Cücelerin önünde şaklabana döndü dev ! Arada uçurumlar yükseldikçe yükseldi, Çekildi kabuğuna, çok alçakta kaldı ev... Bu yapı üstümüzde dönüşmeden mezara, Atıp fazlalıkları yükseğe çıkmak gerek. Yerden bitme bu evden görülmüyor manzara, Görmek için ahvali, tepeden bakmak gerek... 12.05.2010 ahmet turgut atlık |
yıkık-dökük duvarlı, daracık pencereli..
ışık girmez içeri, kararmış tek göz oda,
perdeyi güpegündüz indirdik indireli..
dışımızda bir dünya, dışımızda bir hayat,
birden etrafımızda yükselmiş gökdelenler..
biz kendi kapımıza kilit vurmuşuz heyhat !
zorluyor, açamıyor, dışarıdan gelenler..
çürüyüp içten içe çatırdarken çatısı,
nasıl durduk bunca yıl, nasıl dayandık hayret,
yok küçük bir emare.. diriliş kıpırtısı,
bütün ümitlerimiz, hayallerden ibaret..
bu yapı üstümüzde dönüşmeden mezara,
kurtarıp eşyaları, her şeyi yıkmak gerek..
yerden bitme bu evden, görülmüyor manzara,
görmek için ahvali, tepeden bakmak gerek..
12.05.2010
ahmet turgut atlık
Bir gun sen de cikipda tepeye
derman olacak isen her bir beser`e
haydi durma kos kosabildigince menzil senindir
olaki unutur isen geldigin yeri
yer ile yeksan eyler iste o zaman o ahval seni
tebrik ediyorum dost kalem anladiklarimi azicik akdarmaya calistim
her bir satirindan bir roman tureyebilecek ince ve keskin bir zekanin urununu okumak benim icin tarifsiz bir mutluluk oldu saygilarimla saglicakla kaliniz