En/el Aşk....Gerçek dostluk ile hakikat sende O gülen gözlerinle, nur yüzünde İmtihan için geldiğimiz yerde Sığınılacak liman menzilinde Dünyayı sarmış kapkara bir duman Senin mabedinde yok bir tek buhran Yıkılınca herşey olunca viran Menzildir sığınacak en son liman Zordur elbet bu dünyanın sınavı Elinden almadan iblis imanı Koş gel, bulursun, derdine dermanı Tadınca menzilinde En/el Aşk’ı.... |
ve taşın en ağırı
pir sultanın gül yaralar derken
taşın acını çok aşmış olması
Hallac-ı Mansur da ise dostluğun yüreklerde ki biçimi...
dünya anlamadı belki
çağ ölüm getirdi ama bizlere güzel kavramlar bıraktılar...
eyvallah...sevgiler saygılar