uzak bakışlar, içleri herhangi süslü cümlelerle dolduralamayacak kadar boştu
iki can arasındaki kırıklar, birine diğerinden daha çok batıyor
ve çıldırtan sessizlik, anadan üryan salınıyordu
karanlıkta

dile, dişe hacet duyulmadan,
ses telleri yorulmadan cümleler kuruluyor
ve bir şeyler yerinden sökülüyordu
soğuk karanlıkta

-biliyorum, aslında yoksun
-biliyorsun, aslında yokum

ikisi de biliyordu ama biri daha çok biliyordu
sonunda bir şey koptu tutunduğu yerden
kulakları yakan bir ses duyuldu
soğuk ve koyu karanlıkta

biri sadece bir kadın, yalnızca bir adamdı diğeri
iki can arasındaki boşluk uzadıkça uzadı
varla yok arasındaki savaşı, yokluk kazandı
soğuk, koyu ve dipsiz karanlıkta

daha fazla dayanamadı, çözüldü dilleri
biri özenle seçti, diğerini kırmasın diye yalancı sözleri
sonra büyüdü birinin gözlerindeki zehirli yalan
ve kayboldu yavaşça
soğuk, koyu, dipsiz ve yalancı karanlıkta bir adam...


bir adam; Ahmet Akkuş
(kelebekti adam, kanadıydı kadın - kanattıydı kadın, kanadıydı adam...)