ÖYLE BİR GECE Kİ ZAMANÖyle bir gece ki zaman, Yılan zehrini kusuyor, Ölü geceye doğan ay ışığına. Yıldızlar, karanlığın öte ucunda Kaybolurken birer birer, Örümcekler ağlarını örüyor, Tutsak etmek için güneşi… Kartalların yasını tutarken ihtiyar dağlar, Geceye çakan mor şimşekler, Kara sevdalıların ölümünü anlatıyor, Ölü gecenin karanlığında çağlayan nehre… Güneşe doğru akarken bütün nehirler Aydınlatmak için ölü gecenin karanlığını. Gözler kör, Ne yakını görebiliyor, ne de uzağı! Duyamuyor kulaklar, Tarihin, yaşanmayan zamanından gelen, Tarihin bir başka devrine koşan ayak seslerini… Duymuyor… Öyle bir gece ki zaman, Ölü toprağı gibi çökmüş insanların üzerine. Ölüm uykusunda uyuyanlar, Uyanamıyor, Uyanamıyor, Uyanamıyor… |