6
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
4467
Okunma
Horona tutuşur bizim uşaklar,
Karadeniz gibi coştuğu zaman…
Yaşlanıp düşse de saçına aklar,
Hele bir bak sabrı taştığı zaman…
Kemençeci tele vurunca yayı,
Peş peşe çevirir, bin bir gaydayı.
O zaman oynatır, bütün dünyayı,
Dalgalar dağları aştığı zaman.
Farklı oynansa da aynı özünde,
Özlem vardır türküsünün sözünde.
Korku olmaz, uşakların gözünde,
Horonla askere koştuğu zaman…
Halaylar, horonlar, barlar el ele,
Oynanır milletçe, gönül gönüle.
Bile üzülürüz, güleriz bile,
Toprağın türküsü, düşünce dile,
Bin yıldan bin yıla aştığı zaman…
5.0
100% (1)
Cevap Yaz