donuk bir ıslığa göm beni anne
kimse tanımasın sesimi
sabrımı düşür karanlık tezgahlara
tutkal kokan ellerimle
bir tüccara sat beni anne

çizilsin kül mavisi sabahların şafağı
ve durmadan kanasın bileklerim
inatla yüz derimi anne
dipsiz bir kuyuya bırak beni
gözlerim nemlensin....


içinde hüzün olmayan türkülere ipotekle ruhumu
kırıldıkça gülüşüm,
sesim kirlensin
yırtsın boğazımı yarılmış ekmeğin düşü
aç bırak bedenimi
çocukluğumu çal....

beni bir nehire akıt anne
taşlara değsin yüzüm
bütün seyrini değiştir yollarımın hasret kervanına katıp
her defasında rüzgarları öp
yanaklarımın izine varıp
susuz bırak dilimi
cam kesiği iplerini haydi sal....

bir sigara daha içmeme izin ver anne
eskisi gibi değil hiçbir şey
aramızda biri mağdur,
biri kayıp........anne



( İBRAHİM YALÇIN ) 06/05/2010