ben bir kelebek kanadı tamircisiyim
ellerimle durdururum zamanı

bana gelir kanadı kırılan kelebek
gelir uzanır avcuma
ben de yavaşça eğilerek
bir şey fısıldarım kulağına

kanadı kanayan kelebek
kanar söylediğim yalana
bana teşekkür ederek
uçup gider yoluna

sizin gerçekleriniz kırmıştır onu
benim yalanlarım iyileştirir
siz görmezsiniz nasıl uçtuğunu
ne çok sevinmiştir kim bilir

kiminiz görmez, üstüne basar
kiminiz bilerek koparır renklerini
bazı caniler öldürüp asar
bazı hainler kuşlara söyler yerini

nedir renklerin sizden çektiği
siz insanlar ne kara ruhlusunuz
kelebeklerin kaçıp terk ettiği
sizler, kargalarla mutlusunuz

bir de aşktan söz edersiniz utanmadan
küflü yataklarınızda, aşk bitti dersiniz
hatta ağlarsınız da aşksızlıktan
bilmezsiniz, onu siz bitirdiniz

kurtçuklar karışmış kanınıza
bu iş nasıl olacak
kelebek konmayan karnınıza
aşk nasıl dokunacak

neyse ki ben varım
ve gerçeklerinizin kırdıklarını
iyileştiren yalanlarım

ben bir kelebek kanadı tamircisiyim
ellerimle durdururum zamanı
hiç boşuna heves etmeyin
size söylemem, iyileştiren yalanı...

Ahmet Akkuş

(yağmurlu gecenin kara deliği, o delikten uçurdum kelebeği...)