Senle Yaşamak
Senle Yaşamak
Dağına tutunamayan bulut gibi rüzgârını içinde taşıyan birine kapılıp gittin. Kaçırdığın sesinle, seviyorum desen ölür müydün. Kalbinin uçuruma bakan yanıyım yere düşer yüzüm, içimin bakırları morarır devrik yüreğime gücüm yetmez. Sevgini sesine saklar mesajlar bırakırdın kız tadında geceleri ne de çoktu gözlerin aramazsan sana düşüyorum, tençekimi. Erciyes kanatlı güvercinler uçursam arısı olsam, kıyısız petek petek gözlerin çiçekler tahrik eder, nefesin besler tenin damlar tenime, hasretim. Kalbin bende saklıyken o gün bilseydim veda öpücüğü verdiğini incisini içinde taşıyan, posta güvercini uçururdum. Çoban yıldızı bilseydin beni gölgemin keyfine varsaydın kirazların kızarır, düşlerin dağılır, severdin dağ çiçeklerini koklamazdın. Uzaklıktan ölecek kalmadı içimde, ara sıra marşandiz treni ötüşlü telefonum çalsa mevsimlerin epritemediği sesin. İşte sen osun… Seke seke aksın, kalbime denk düşen sesin, bir daha başlatsın beni. Ölümsüzleşen öpücüğe yeniden geldim. Kadınımsan, gel artık şiirlediğin geceye. Ali Akdemir 17.9.2003 Kayseri |
bütünlüğü ve anlamı yerli yerinde bir şiir...
kutlarım.