Ş İ İ R M E L E Ğ İ

Ön söz: Yüreğine bukağı vuran aşk, gövdene gömer seni!
Gel artık meleğine!.. Şiirle sarsın sevda yaranı!..

Gül suyuyla aya tuttuğu zambakteni göğsü
Hayata gülümseyen gök yeleli iki bahar dalı
Vurulmaya uçan gülün adı aşk! Belagâtı zaman / atı.

Düşlere düşürür fıkır fıkır düşü
En görülmeli oylumu gül beyazı… Kıvılcımlar ılgın ılgın
Pırlantalı göbeği, yanar döner ışık… Alevin alazı
Aşkın kör noktasında kaldım! Ateşe tutun beni!..

İmge denizi gözleri, bulutun yükü
Albenili bakışlar sancılı..! Yalın kılıç!.. Çırıl çıldır
Şerim şerim sevdana düşerim der gibi…
Sınav kaçırtır kıza kızana! Bir görsen
Yılkı yüreğin aşk belası!.. Ilgın bellek
Düşlerini süsle… Düşlerini süsle… Der gibi…
Oysa; bakışları sarmalar, gözleri öper!..

Sevincini çözmeye gör!.. Bir içim su
Damak tadı, hayatbalı… İksirini içinde taşır her kadın! Sevsen
Öpücük sektirir alev çisesi kiraz dudaklar..!
Daha tatmadan duyumsarsın teninde..! Dokunsan
Dalgalanır tendenizi!.. Depreşir şiirevi yüreği…

Toprağa düşse, fidem fidem fışkın verir!.. Şaşarsın!!
Kuma yatsa, şehvetinden sahile atlayacak sanırsın dalgalar!..

Kucakla, ateşi sende sönecek karanfil kokulu iki yeşili
Oğul veren imgeler, elvan elvan gül aşılasın gülüşüne.

Son söz*: Tanrı’nın kardığı kâğıtları gıdım gıdım
Kesiyor baş / kaval(ı)cı!?.. Yemleye yemleye dağıtıyor b/akanlar!
*- Erkeğin kıza arkadan girdiği apartman, Masumiyet Müzesi’ mi
olur?!.. Okurla alay eder gibi..? . / övdürmeyin!

Ali Akdemir
26. 06. 09
Fethiye