Ruhuma ÇığlıkBir çığlıkla bölündü her şey karanlığı delip geçen bir çığlıktı,geldi, ruhuma oturdu. kulakları yırtan bir çığlıkla yerle bir oldu her şey uzak düş ülkelerinin kapıları çarpıldı suratıma bir bir hüzün adaları açığıma demirledi kendini. öyle yalnızdık ki almaya cesaret edemedi kimse onu benden ve ben kimseye emanet edemedim onu. çığlığım... Farid’in kemanından gelip ruhuma oturdu. baharın leylakları soldu birden zerdalinin yaprağı koptu dalından,çağlası kurudu bir çığlıkla yarıldı sema ortasından ve toprak ayrıldı kaya parçasından bir çığlıktı alttarafı kopan ardından yine de ben değildim bütün bunları yapan alttarafı bir çığlıktı öldürmedi, ruhuma saplanan. |
farkli bir siir
kutluyorum yürekten
kalemin var olsun hep sevgi de
.......