Sonuncusu oldu
Yaşmağını ıslatarak hatırladığı rüyası belki
Ne sevdaları vardı kimbilir
Ne anne hayalleri
Oğul sevdası ile bakındığı gözlerinde

İşte önümde upuzun yatan kadın
Tam ortasında kaldı devler kavgasının
Yukarısı bıyık aşağısı sakaldı belki
Belki evlat hasreti yaktı içini
Belki de sevda sancısı…

Üstündeki beyaz örtü şimdi
Kimbilir neleri kapatıyor
Kimbilir ne hayaller yok oldu bu ölümle
Ne aşklar, ne yürek sıkıntıları bittiii gitti…

Ölü görmüş halleri belli belirsiz
Ağlamaklı kadınların..
Dillerinde korkunun ayetleri
Yüzlerinde acı görmüş insanların kederi

Ablamızdı belki, belki annemiz
Belki de bacımız,
Belki yüzlerce kez geçti önümüzden
Ne selam verdik,
Ne de hatır sorduk

Hiç tanımadık, hiç dikkatlice bakmadık yüzüne
Herhangi bir şey gibi
At gibi, araba gibi geçip giderdi....
Hayaller, arzular, kederler, sevinçlerle geçip giderdi..
Habersizdik, umursamazdık,
Koskoca bir dünya geçip giderdi
Ne yaşmağıyla ne de ıslak gözleriyle,
Hiç ilgilenmezdik..

O önümüzden geçip giderdi,
Biz hayatın hay huyundan

Üstünde beyaz bir örtü ve bir ekmek bıçağı
Yaşanmış koskoca bir dünya
Sanki delip delip
İçimizden geçiyor şimdi…

Metin BEKTAŞ