Karanlıklar çöküyor şehre bu gece,
Islak kaldırımların ışığı vuruyor perdeme
Açıp baksam dışarı sensizlik,soğuk ve rüzgar
Bir gölge beliriverir sokak lambasının altında
Duymaya çalışsam da anlayamadığım o mırıldanmalar
Bu senin sesin olmalıydı yar?
Heyecanlanıp başımı çıkardım camın aralığından
Hıçkırıklarımla uyanıverdim işte o an rüyamdan...
Kalkıp perdemi aralığım da yoktu senden ne bir iz ne de ses
Son hayal kırıklığımdı oysaki bu kez..
Bu gidişin dönüşü olmayacaktı bir daha
Sevinçlerimi toplayıp,hüzünleri bıraktın avuçlarıma
En büyük bedelleri ödedim oysakı hergun yokluğuna
Her gördüğüm sureti sen sanıp atılmak istedim boynuna
Gözyaşlarımla boyadım sensiz bu şehri boydan boya
Hasretin zehirini yudumladım sabahlara kadar
Sevgisizliğin matemine büründüm içim yana yana
Yoruldum beklemekten,
Seni düşleyip tükenmekten.
Alışmalıyım yokluğuna,unutmak zor olsa da
Avuçlarıma bıraktığın hüzünleri,bu kez Mutluluğumla gönderiyorum ben sana..