Matem
Gecenin bir yarısı yorganı kafama çekip
Boğuluyorum kendi karanlığımda Küllere dönmüş kalbimi Bir alev sarıyor sessizce Avuç avuç topladığım kederlerimi Bir bir sıraya diziyorum Koyuyorum sevinçlerimi de önüme Beyaz sayfalar açarken buluyorum kendimi Yerleştiriyorum güneşi en tepeye Yıldızlarla kaplıyorum gece ve gündüzü Bir yerde hüzün,sevinç Diğer yanda kahrolası gerçekler İstediğim kadar maviye boyayım Sen dolu çerçevemi Matem kaplıyor Yüzümü örten perçem gibi |