30
Yorum
14
Beğeni
0,0
Puan
4591
Okunma
Her lahzada dilimden, yalnız adın dökülür
Sarsılırım da o an, hücrelerim sökülür
Suskunluk bürür beni , seni her gördüğümde
Sırrım daha da büyür açılan her düğümde
Gizemli bir sicimle bağlanmışım ben sana
Ne yapsan çözemezsin, bunu bir anlasana!
Ey güzellik yumağım, ey sevdamın kaynağı!
Yürüdüğüm her yolun birleştiği sokağı
Saçların rüzgarlarda ,büklüm büklüm dağılır
Bir gül açar yüzünde ,ebedi orda kalır
Aldığın nefesleri hissederim tenimde
Varlığın hayat olur, bu yorgun bedenimde
Gülüşlerini alıp toprağıma ekeyim
Bütün kederlerini ,ver içime çekeyim
Biraz olsun gülümse, gözlerin parıldasın
Ne kadar uzaklaşsan yine de yanımdasın
Coşkun bir ırmak gibi gürül gürül akarsın
İstiyorum ki sevdan tüm benliğimi sarsın
Bir soğuk bakışınla umudum boyun büker
Sararır yapraklarım ,dökülür birer birer
Karışır duygularım , sürgündedir her bahar
Gün doğduğu sürece ,kapanmaz ki kapılar
Bir mumun gölgesinde özlemini bulmuşum
O mumun ateşinde yandıkça kavrulmuşum
Ruha ayrılık yok ki yerim senin yanındır
Bilir ve inanırım , vûslat dayananındır
Yaralı bir ceylanım, sekerek dolaşırım
Değil mi ki ölüm var, hasreti de taşırım!…
………………………................………..mürsel emre doğan , Nisan 2010 ..İstanbul…