ZAMAN .................................................................. Ne cabuk geciyor . Geçmişe bakıyoruz .... Birde geldigimiz noktaya ... Sanki dünmüş gibiler ... Gecen seneler ... Sanki dakikalar önce yaşanmış gibi ... Başkaları " bunun cocuklugunu biliriz ya " diyor Belki de en iyi cümle bu ... cocukluk ... cocuklugumuz ... sokakta geçirdigimiz dakikalar Cocukken hiç büyümeyecekmişiz gibi gelir . Ama bir bakarız... " buyümüşüz be " deriz . Seneler ne cabuk gecti deriz . cocukken büyümeyi özleriz . büyüdügümüzde cocuk olmayı ... Bu nedenle her iki dönemi de tam olarak yaşıyamayız . Hayaller buna izin vermez . Şimdi cocuklugumu özlüyorum . En büyük yaranın "yere düşmek" olmasını Başka neden üzülürdüm bilemem ama ... Bakıyorum da ne boş şeyler için üzülüyor musuz... Keşke şimdi de en büyük yaramız bu olsaydı . Şimdi de ... yarın da .. Büyüdükçe anlıyor insan bunları ... Büyüdükçe anlıyor insan ... Yaşadıkça kayıplarının çogaldıgını ... Yaşadıkça üzüntülerin arttıgını ... Yalnızlıgın arttıgını ... geçmişe bakıyorum da Ne cok kayıp vermişim ... Ne cok yenilgiler almışım ... Ne cok üzmüşler bizi ... Ve bunlar sadece başlangıç ... Ama farkında degiliz ... Cocukluk diyorum ya ... yazdıkca yazılır . En iyisi bitirmek ...ne dersiniz ? Özlemle dolu bir hayat yaşamazsınız umarım . İnsan özlemi Geçmiş özlemi Kazanmanın özlemi ... Bizi terkedenlerin özlemi Ama herkes yaşayacak ... Zorundayız ... O zaman ... en iyi söz ... En az özlemi çekmeniz dilegiyle ... ........................................ |
Sevgi ve saygılarla.