KARA GÖZLÜMBir damla yaş süzülüp düşse yanaklarından ömrüm uzun bir yol olur yürüdüğün kaldırımlarda bir gülüşün için bütün engeller aşılır hiç yorulmadan böyle güzel gözler değmez mi sevdalanmaya? yüreğim sızladı giderken ardından bu kalp o kadar perişan ki şimdi böyle hiçkimseyi sevmedi, kimseyi görmüyor ağlamaktan. hayatım bir yudum su dudaklarında kelimelerden büyük bir dağ,aramızda şimdi senden çok uzaklarda içim yanıyor kara gözlüm. bu hasret bu pişmanlık bitmez yangınımda keşke alev elev yanıp kül olsamda o ömrümü verdiğim gözleri görsem birdaha. kara gözler ağlatır kara gözler yakar derler ya ben senin olduğun heryerde bastığın yere toprak,baktığın yere umut dokunduğun herşeye mutluluk olurum korkusuzca... SEN YETER Kİ SEV BENİ KARA GÖZLÜM.. |
bu kalp o kadar perişan ki şimdi
böyle hiçkimseyi sevmedi,
kimseyi görmüyor ağlamaktan.
Bu duygulu şiir bizi de ağlattı.
Muhatabı da okusa zırıl zırıl ağlardı herhalde.
Duyarlı gönlünüze selamlar.