SÖYLERMİSİN
Sana batkımda mahfuz hallere gark oldum.
Gözlerine baktım, yandım savruldum. Sesini duydum da ayrıksı dertlere kuruldum. Söylermisin? Bu nasıl aşk, nasıl sevgi! Aciz düştüm senli, sensiz şu zamanda,, Ağladım, aks-i seda vermediğin yokluğunda. Şiirlerime hep seni yazdım; Kendimi avuttuğum anlarda. Söylermisin? Bu nasıl aşk nasıl sevgi! Ah bê güzelim: Arkadaş ol benimle. Evlensin Mahmut’ um, seninle. Dinmez içimdeki acı değilse. Söylermisin? Bu nasıl aşk nasıl sevgi! Sevilsem de sevilmesem de, kötü demem kimseye. Bir kez daha yıkılırım şu cerit ellerde. Teselliye gerek yok; Azrail yoldaşım olur, değişen ne? Söylermisin? İyiydi dermisin ardım sıra. 27/04/2005 Mahmut Enes YÜCEL |