AĞLAMA SEN
Şu hayat- ı deryada çileye gark oldun, ancak mutluluğun özü bu.
Gülmen şöyle dursun, mutluluk sillesini vurdu. Acep ah- u figanını, insanlardan ziyade özün duydu mu? Ağlama sen güzel insan: Bunlarda gelir geçer. Dert- i gam ile doldu sinen, Liyakatsiz sözle yandı yaren, Sanki ölmüş gibi ruhuna doldu matem. Ağlama sen güzel insan: Bunlarda gelir geçer. Doğup büyümekten ziyade, yaşamakta bir heves. Anladım ki yalan düsturunda dünya bir kafes. Kimler düşmedi ki bu duruma, senden beter herkes. Ağlama sen güzel insan: Bunlarda gelir geçer. Hakk- ı arayıp soran her daim nefsiyle dalaşır. Bu yüce kudrete inanmayan dara düşer, kötülüğe bulaşır. Dünyayı arzu edenin, özünü madde bulandırır. Ağlama sen güzel insan: Bunlarda gelir geçer. Geceden sabaha, hayatı görenler ALLAH’ ı ser eyler. Gönlü kuş olup mana âleminde gezen, her daim Azrail’ i bekler. Dünyadan bıkan muhammed’ i candan sever. Ağlama sen güzel insan: Bunlarda gelir geçer. Benim lâhza- i kâtibim, Resul- u Ekrem dir. Hayat ışığım, bir ömür sevincim Hakk- ın müjdeleridir. Ben ne diyeyim; Dünya servetlerinden ziyade üç kuruş rızkımdır. Ağlama sen! Rabbimin verdiği her şey güzeldir. İşsiz kalıp, parasız kalanlar, az olanı bile servet bilir. Bin şükürle kazandığın rızıkların hepsi helaldir. Sanma ki duygu alıp sattım, şu garip haram ile Hakk- ı böyle bilir. Nankör olma abim, çoğun derdi azın bereketi var. Koskoca bir ömrü kötü nefsim yedi bitirdi. Sanmayın şu dünyadan bıktım, beni bu hale ruhum getirdi. Bugün suskunluğum, bana toprağı sevdirdi. Ağlama sen güzel insan, ziyadesiz dünya bize ar gelir. Kötülük tahtına oturup, kalp kırıp, gönül yıkmadım. Alkole bulaşıp, küfre dalıp, fitneliğe koşmadım. Gıybet diyarına varıp canlara kıymadım. Ağlama sen Mahmut; Senin değerin Hakk- ın huzurunda gizlidir. Altı yaşında namert diyarında yokluğu yaşadım. Aşkına düş olduğum ilmi, insanlık düsturunda bulamadım. Sır- ı huzuru yaşarken ben beni buldum: Kapındayım şimdi ALLAH’ ım. Ağlama sen: Kanlı tebessümler kendilerini yer bitirir. Yaş yirmi beş derken: Bedenim çorak ama gönlüm güvercin gibi. Benden sizlere malum olsun, dertleriniz huzurun efendisi. Bu müczip derki; Duadır her güzelliğin müjdesi. Ey insanlık iyiliğe vasıl olun ki, duadan nasiplenin. Mahmut Enes ALLAH derken, toprağa girer elemsiz. Dört omuzdaki halimi düşüne düşüne kaldım liyakatsiz. Kirli bedenimi börtü böcek emse ne yazar: Acep ruhum olur mu kedersiz. ALLAH’ ım sen bana dünyada dert, mahşerde cemalini ver. 10/06/2010 Mahmut Enes YÜCEL |
Şu hayat- ı deryada çileye gark oldun, ancak mutluluğun özü bu.
Gülmen şöyle dursun, mutluluk sillesini vurdu.
Acep ah- u figanını, insanlardan ziyade özün duydu mu?
Ağlama sen güzel insan: Bunlarda gelir geçer.
Dert- i gam ile doldu sinen,
Liyakatsiz sözle yandı yaren,
Sanki ölmüş gibi ruhuna doldu matem.
Ağlama sen güzel insan: Bunlarda gelir geçer.
Doğup büyümekten ziyade, yaşamakta bir heves.
Anladım ki yalan düsturunda dünya bir kafes.
Kimler düşmedi ki bu duruma, senden beter herkes.
Ağlama sen güzel insan: Bunlarda gelir geçer.
Hakk- ı arayıp soran her daim nefsiyle dalaşır.
Bu yüce kudrete inanmayan dara düşer, kötülüğe bulaşır.
Dünyayı arzu edenin, özünü madde bulandırır.
Ağlama sen güzel insan: Bunlarda gelir geçer.
Geceden sabaha, hayatı görenler ALLAH’ ı ser eyler.
Gönlü kuş olup mana âleminde gezen, her daim Azrail’ i bekler.
Dünyadan bıkan muhammed’ i candan sever.
Ağlama sen güzel insan: Bunlarda gelir geçer.
Benim lâhza- i kâtibim, Resul- u Ekrem dir.
Hayat ışığım, bir ömür sevincim Hakk- ın müjdeleridir.
Ben ne diyeyim; Dünya servetlerinden ziyade üç kuruş rızkımdır.
Ağlama sen! Rabbimin verdiği her şey güzeldir.
İşsiz kalıp, parasız kalanlar, az olanı bile servet bilir.
Bin şükürle kazandığın rızıkların hepsi helaldir.
Sanma ki duygu alıp sattım, şu garip haram ile Hakk- ı böyle bilir.
Nankör olma abim, çoğun derdi azın bereketi var.
Koskoca bir ömrü kötü nefsim yedi bitirdi.
Sanmayın şu dünyadan bıktım, beni bu hale ruhum getirdi.
Bugün suskunluğum, bana toprağı sevdirdi.
Ağlama sen güzel insan, ziyadesiz dünya bize ar gelir.
Kötülük tahtına oturup, kalp kırıp, gönül yıkmadım.
Alkole bulaşıp, küfre dalıp, fitneliğe koşmadım.
Gıybet diyarına varıp canlara kıymadım.
Ağlama sen Mahmut; Senin değerin Hakk- ın huzurunda gizlidir.
Altı yaşında namert diyarında yokluğu yaşadım.
Aşkına düş olduğum ilmi, insanlık düsturunda bulamadım.
Sır- ı huzuru yaşarken ben beni buldum: Kapındayım şimdi ALLAH’ ım.
Ağlama sen: Kanlı tebessümler kendilerini yer bitirir.
Yaş yirmi beş derken: Bedenim çorak ama gönlüm güvercin gibi.
Benden sizlere malum olsun, dertleriniz huzurun efendisi.
Bu müczip derki; Duadır her güzelliğin müjdesi.
Ey insanlık iyiliğe vasıl olun ki, duadan nasiplenin.
Mahmut Enes ALLAH derken, toprağa girer elemsiz.
Dört omuzdaki halimi düşüne düşüne kaldım liyakatsiz.
Kirli bedenimi börtü böcek emse ne yazar: Acep ruhum olur mu kedersiz.
ALLAH’ ım sen bana dünyada dert, mahşerde cemalini ver.
10/06/2010
Mahmut Enes YÜCEL
Mahmut bey kalemi elinizden hic birakmayin
siz boylesi guzel eserler yazin bizler (ben) boylesi eserlerden payima dusen dersler alayim
Allah her daim yardimciniz ,yardimcimiz olsun
selam ve dualarimla