AŞKA DAİR BİR TUTAM SÖZ

Yıllarca beklersin karşına çıkmasını ama çıkmaz aşka dair tüm bildiklerinin yalan olduğunu düşünüp unutmak isterken hiç ummadığın bir anda çıkıverir karşına. Acaba aradığımı bulmuş muydum karşıma çıkıveren yıllarca yüreğimde besleyip büyüttüğüm aşkımın sahibi sen miydin yoksa yanılıyor muydum?
O sensen benim inandığım aşka sende inanabilecek misin? Bedeninle ruhunla beni gerçekten sevebilecek misin? Bana bütün inancınla bağlanabilecek misin? Yoksa sende var olan asgari seviyede bir heyecan bir sevgi mi? Hücrelerinde ben dolaşamayacak mıyım?
Alaca karanlıkta gelip seher vaktinde gidecek olan mısın?
Biliyor musun sevgi ya vardır ya da yoktur. Sana göresi bana göresi ya da azı çoğu yoktur. Aynen siyah ve beyaz gibidir. Sevdiğini bir an bile aklından çıkaramıyorsan aklına geldiğinde gözlerine baktığını hayal ettiğinde ışıl ışıl gözlerin parlıyorsa ve arkasından gözlerin nemleniyor ya da ıslanıyorsa bil ki sende âşıksın. Her yaptığın işte, her gezdiğin sokakta onunla yaptıkların aklına geliyor ve anılar aklına gelince derin bir iç çekiyorsan onun yokluğunun acısı yüreğine bir taş gibi oturuyorsa sen âşıksın.
Sevdiğinin en basit aşka, sevgiye dair duyarsızlığı, umarsızlığı sende derin yaralar açıyorsa sen tedavi olamayacak kadar ağır âşıksın.

Ünal TÜRKOĞLU

Biliyor musun sevgili
Nereden bileceksin
Gökyüzünden kayan bir yıldız olduğumu
Yokluğunda benim ben olmadığımı

Ne gecemi biliyorum, ne gündüzümü
Hüznün bataklığında boğuluyorum
Bitsin bu çaresizlik, bitsin bu hasret
Ben sensiz nefes alamıyorum

Her köşe başında hançere sarılı anılar saklansa da
Uykularımı bölse de kâbuslar
Her acıya dayanırımda
Unut deme bana, nasıl unuturum seni

Yolun sonunda vuslat mı var?
Yoksa vuslata sıkılacak kurşun mu …bilemiyorum
Hüznün bataklığından çıkıp yolumu bulamıyorum
Rüzgâra kapılıp savrulmaktan korkan yaprak gibi
Kuytuya saklanıp çürümekten korkuyorum.

Ünal TÜRKOĞLU