ANLASANAMahkum ettim kendimi, Kilitledim hücreme. Ellerime zincir takıp, Ayaklarıma vurdum prangaları Zulüm, işkence, Hepsi kendi kendime.. Yargıcım oldu koyu karanlık Yalnızlıklar verdi idam cezamı Kalemimi ise kırdı ayrılık… Şafak vakti.. Kuruldu yağlı urgan. Üzerime geçirdiler beyaz kolsuz kefeni.. İmam oldu hafızamdaki soru işaretleri.. Celladımsa sensizlik. Girip koluma ağır ağır, Getirdiler beni idam sehpasına Son isteğimi sordular; Biraz da acımaklı “ Gerçek Sevgi İstiyorum” dedim, biraz da ağlamaklı, Derken; Şafak söktü, gün ışıdı, Ve kurtarıcım oldu Günün İlk ışıkları-.. Yaşamın içinden an be an…. Dağarcık Ferah Yılmaz |