ESKİMEDİM
dört mevsim gibisin,
her birinde ayrı güzel. taze karanfil toplarım, karlarının üzerinden. gün olur, yakamozları devşirirken elinden, gemiler devrilir çıldırırsın aniden. balık kıvraklığında dalarsın da suya, şahin pençelerinle kaldırırsın ufka. dört mevsim gibisin sevgili! her birinde ayrı, sevgili! henüz, çiçeğe durmuşken toprağın fideleri, nergisi, sümbülü, ebegümeci ve bilumum meyveleri yağmur olur, fırtına keser alabora edersin tüm bereketi… dört mevsim gibisin her birinde ayrı şen. en medetsiz, en kara, en dar soğukta, bir güneş doğar ufkumda salına salına. saçlarında umutlar, korkularım yanmış kucağında, bin parelik umutları alır da avucuma küheylan olur, şahlanırım ocağına... dört mevsim gibisin sevgilim her mevsim ayrı hüzün, ayrı sen, ayrı neş’en... seninle, hiç eskimedim ben. Nurcan Yalçin |
NE
(bin parelik umutları alır da avucuma) BİN PARELİK UMUT SUNAR NEDE (her mevsim ayrı hüzün)
AŞK İLE ÇARPAN YÜREK
PARÇALARI YAPIŞTIRIR, HÜZÜNÜ BOĞAR KÖR KUYULARDA.
GÜZEL DİZELER... HİÇ ESKİMEYEN, ESKİMEYECEK OLAN DOST ŞAİRE SELAMLAR.