İnsan,
Binbir heyecan içinde
Tufan.
Gözlerini açtığı an
İki koca dev belirir yanında.
Küçük yüreği bedenine sığmaz
Uçmak ister anneye babaya
Ayaklar ellerden çok
Gözleriyle uçar
Küçük masum yavrular.

Merhamet etmiştir yaradan yüreğe
Nasıl korur.
Bir yakut bir elmastır o
Dahası,
Ne tartıya gelir sevgileri
Ne bir değer biçilir.

İnsan, çok güzel varlık
Herbirinde ayrı ayrı bir ince muhabbet
Topla bunları birbir
Hoşgörü kazanında pişir
Üzerine en güzel mevsiminde
Mutluluk ekle
Ve
Tertemiz güzel yüreklere
Sıcak sıcak servis et;
Usta duple olsun benimkisi
Çok açım çok sevgilere
Dolu dolu ver,
Bu garip kaç zamandır
Gönlüne bir sevgi ister.

Anne baba
Onlar birer melek
Büyüdükleri günlerde bilmişler
Anneliği Babalığı
O zaman derinden yazılmış kader
Kök salan merhamet sevgi
Kucak kucak dökülür
İner gökten melekler
Yavruların yüreğine
Tek tek sevgiyi ekerler.

(Nisan 2010 İstanbul)