İMKÂNSIZ ARTIK, TEKRAR YAŞANMAZ O GÜNLER
Ah, ne güzeldi o günler;
Hayâli bile gözlerimizde tüter. Bir an/ı bile, ömre değer; Hiçbir şey anlamadan ne tez bittiler; İmkânsız artık, tekrar yaşanmaz o günler. Kimi zaman hüzünlendik, ağladık; Kimi zaman mutlu olduk, kahkahalar attık; Biz o günleri hiç bitmeyecek sandık; Sanki bir rüya imiş, çabuk uyandık; İmkânsız artık, tekrar yaşanmaz o günler. Saçlarımıza aklar düşünce; Gözlerimizin altına morluklar çökünce; Kader çizgilerini yüzümüze örünce; Gerçeği anladık, aynaların karşısına geçince; İmkânsız artık, tekrar yaşanmaz o günler. Takvimden her yaprak koparışta; Albümdeki fotoğraflara bakışta; Arayıpta eski bir dostu bulamayışta; Gerçekler apaçık dururken karşımızda; İmkânsız artık, tekrar yaşanmaz o günler. Elde değil ki anmamak o eski günleri; Maziden acı bir hatıra bile olsa herbiri; Kâlplerimizde silinmeden durur izleri. Ne kadar kaçsak boş gayri, o saat bekliyor bizleri... İmkânsız artık, tekrar yaşanmaz o günler. 01.05.2006 Erman Ulusoy Kırklareli |
Maziden acı bir hatıra bile olsa herbiri;
Kâlplerimizde silinmeden durur izleri.
Ne kadar kaçsak boş gayri, o saat bekliyor bizleri...
İmkânsız artık, tekrar yaşanmaz o günler.
tebrikler