Eylül Gözlüm,
Bu saatler öldürecek beni,
Hani gözlerine benzettiğim,
Şu grup vakti
Ve
Yüzüme yüzüme rüzgârın çarpması yok mu?
Düşüverir gözlerime gözlerin de
İşte bu saatlerde
En kahpe düşlerin ozanı olurum...

Bu saatler öldürür beni,
Sessiz, sensiz kaldırımları yürüyüşüm, kırık dökük.
Yarım şarkılarım, lanetli haykırışlarım, parça parça dağılır da,
Bulamam kendimi kaldırımlarda eylül gözlüm.

Öpülesi ellerin, bu saatlerde hangi kadını okşuyordur
Nimet bildiğim seni kimler paylaşıyordur!
Pişman duyguların tomurcukları var, içimden atamadığım eziklik.
Oysa seni öyle seviyorum ki sevdam,
Yetmez bu kelimeler
Adını koyamadım eylül gözlüm.

Artık ucunu bıraktım, beni bu saatler öldürür diyorum ya,
Atın ölümü arpadan olurmuş.
Benimki de bundan olsun eylül gözlüm...


Ş. Ünver’den(Nur içinde yatsın) Yüksel Önaçan’a

Yüksel Önaçan