Doğru bulmam sana sitem etmeyi,
Bu imkansız aşkı uman ben oldum…
Fazlaca kaçırdım aşk denen meyi,
Gözümü gerçeğe yuman ben oldum…

Yıllar yılı gezdim sevda izinde,
Bir muhabbet sezdim o gül yüzünde.
Bin ümitle yüzdüm his denizinde,
Gördüğüm rüyaya liman ben oldum…

Senden uzaklarda çektiğim çile,
Söylemek istesem gelmez ki dile.
Yanmazken güzelim bir telin bile,
Semayı kaplayan duman ben oldum.

Bilirim bahtımdır boynumu büken,
Kara bulut gibi üstüme çöken.
Sen bahar bekleyen tomurcuk iken,
Hazanda sararan saman ben oldum…

Şefkat aramakla Leyla neslinde,
Kendim davet ettim derdi aslında.
Vuslatsız bir aşkın hasret faslında,
Hicranla inleyen keman ben oldum…

Bilemezsin şimdi kederim nice,
Sığmaz gözyaşlarım ele-avuca.
Gecelerim zindan günlerim gece,
Sabaha ermeyen zaman ben oldum…

Kavruldu sam ile gençlik çağında,
Yer yok başka güle gönül bağında.
Velhasıl-ı kelam elem dağında,
İkbali maziye gömen ben oldum…

Veli BOSTANCI