Yeşilçam Sohbetleri – 1


Kardeşim hoş geldin
Adını bahşedersen,
Alkan, he Altan’mı?
Afedersin, anladım şimdi…

Tekrar hoş geldin kardeşim,
Bende Yılmaz, Yılmaz Kaya.
Eski recisörlerden,
Yeni kafe işletmecisi.

Bir film hazırlığımız var bakalım,
Tamamlayabilirsek işalah,
Sahi sen kimden duydun?

He setçi Memet Ali’mi?
Ağzında da bakla
ıslanmaz ki pezevengin.
Neyse iyi çocukta
çok konuşuyo kardeşim…

Tabii sakıncası yokta,
sonra garibe umud oluyor
iş olmayınca da üzülüyorum
anadın mı Altan kardeşim?

Neyse ne içersin?

Afiyet olsun kardeşim,
Şimdi Altan, efendi bi adamsın belli,
Eskisi gibi değil bu işler
Film sokağında adam bulamazdın eskiden
Sabahın altısı dedin mi
Başlardı minibüsler dolmaya
Yallah sete anadın mı?

Ne oyuncular vardı,
Günde üç set gezerlerdi.
Aha bak şimdi,
Bi ucundan bi ucuna Yeşilçam Sokağı
Ful anasını satayım…

Bunlar benim kafe müşterim olsa,
Seneye kalmaz iki film parası koyarsın köşeye
Negatif hem de, vidyo midyo değil öyle.

Ayıptı kardeşim eskiden
Hele kadın oyuncu yoktu pek
Levantenler oynardı sadece
Bir tane Müslüman Türk kızı
bulamazdık filmde oynatmaya
Yok oramı açmam, keserler beni.
Yok öpüşmem ayıp, günah…

Hey Allah’ım hey,
Nerden nereye.
Şimdi bak her köşe başında
filmlerde gördüklerinin fazlası var.

İçer misin bi tane daha?
Peki, ayağına sağlık kardeşim, müsaadenle,

Bak sana arkadaş tavsiyesi,
Bel bağlama böyle artistik işlerine fazla
Ben iki iş yapıyorum son on yıldır.

Biri geçinmek için
kafe mafe işleri.

Diğeri de mutlu olmak için,
sanat film işleri.

Hadi kardeşim müsaade bana
yolun açık olsun, ara yine gelirsen…


00.59 – 5 Nisan 2010-04-05
Bakırköy - İstanbul