Zaman beni alıp, koyar mezara.
Ne ana, ne baba, nede gardaş halime yanar mola.
Gün gelir sitemlerim boğulur gözyaşlarımda.
Gel ağlama koçum; Gün olur devran döner

Bak benide yıktın gardaşım! Mahmut,
Bu hallere dayanmaz yüreğim; Dost gel bizi avut.
Virane olduğum gün beni kefene sar uyut.
Gel üzülme koçum; Gün olur devran döner.

El kızıdır bilmez halini gülüp geçer,
Yüreğine yüz bin hicran salıp gider.
Özün yerlere sürülür, gençliğin olur heder.
Gel aldırma koçum; Gün olur devran döner.

Beni anlayamaz ehli keyfler.
Gözümdeki kanı yaş diye silip geçerler.
Zalım dünyada: Mezarımızı arayıp sormaz zalimler
Gel takma kafana koçum; Gün olur devran döner.

Ne hançer, nede mavzer ayıramaz, beni sevinçlerimden.
Gün olur menfaatler koparır seni benden.
Başına gelenlere sitem etme; Bunlarda Hakk-ın kaleminden.
Gel isyan etme koçum; Gün olur devran döner.

Sevmişsen bir güzeli, korkma git ardı sıra.
Hicran ekse de gönlüne, mutluluk biçersin yarına.
Mutluluk olur mükafatın git onunla.
Mahmut der gel pes etme; Gün olur devran döner.

08/10/2007
PERŞEMBE

Mahmut Enes YÜCEL