Haydi !
Bir kazma, bir kürek
Ya nasırları parçala
Ya da kendini göm toprağa…
Ne fark eder cesetsen
Toprağın üstüde bir
Altıda nasılsa ...


Yaşamanın gayesi insana yüklenilen sorumluluklar hiçbir şey tesadüfi değildir.Başka bir ifade ile insan görevlidir,görevlendirilmiştir.Yüce yaratıcı şekil verdiği tam ve muntazam yarattığı canlılar içerisinde en mükemmeli olan İNSAN da belli sorumlulukları almak,inanmak,iman etmek ve inandığı sorumlulukları da yerine getirmek zorundadır.Evet ne kadar da haklısınız yaşamak denilen kimlik numarasında mı? Buna yaşamak mı diyorsunuz.Yaşıyorlar o zaman insanlar değil mi?

Bir ömür yaşıyor insanlar ancak yaşadığı ömrün hangi gaye uğruna olduğundan bi haber yaşıyor.Malk mülk,evlat her şey ömrümüzü adadıklarımız gün geliyor elimizden uçuveriyor.Çok sevdiklerimizin artık hiç biri yanımızda yok.Dünya hayatında bu güne kadar gelip geçenler Karunlar bile ne kaldı sonuçta?

Başka bir ifade ile sevdiklerimizin hepsi öbür tarafta değil mi? Ne işleri var orada? Neden geldik neler yaptık neden gidiyoruz?Hiç vazifemiz yok mu acaba?

İnsanlık öyle bir uğultunun girdabındaki doğrular ve yanlışlar birbirine girmiş.Kimine göre yanlışlar doğru,kimine göre doğrular yanlış neye göre yanlış neye göre doğru nereye doğru bu çıkmaz?

Dalgalı ceset denizin de yürüyoruz
Bakıp ta görmeyen
Görüp de hissetmeyen
Hissedip de belli etmeyen …

Ne kadar yerinde haklı bir söz…Yaşıyoruz öylemi?Nasıl yaşamak bu? Her şeyi görüyoruz olup bitenleri izliyoruz.Yani hissedebiliyoruz ama ne hikmetse hissettiklerimizi belli etmiyoruz.Neden mi? Basit bir ifade ile işimize gelmiyorda ondan…

Sebebi hırsın sonu hasarettir.Sonu hüsrandır.Yaratılış sırrının,gayasinin dışına çıktımı sonumuz yok oluştur.Tabiatıyla bu yok oluş fiziken yok almakla sınırlı değil işin korkunç olanı ahretini yıkmak ruhen yok olmaktır.Olur mu efendim ruhlar ahret hayatında yaşayacak…Gayet tabi ama ne fark eder böyle yaşamak.Vicdanın kararmış,imanın elinden uçmuş,ahret hayatına göre yüzyıllarca sürecek manevi eziyeti çekmeye değer mi?

İşte tüm bunların kazanıldığı dünya hayatındaki yanlış ve doğruların hesap günündeki yeri ikinci hayatta huzurlu imanla yaşamanın hesabını yapıyorsa insanlık o halde gerçekten iman etmelidir.Yüce yaratıcının yasaklarından sakınmalıdır.kesinlikle zulüm yapmamalıdır.İnsanların haklarına tecavüz etmemelidir.


Hep hüzün mü yazar şiirleri
Virtiöz bestesinde hep o mu yaşar
Ahdedilen güzellik timsali
O yüreğin mümtaz sesi
Gönül koyduğu izbe kuytusunda
Biçare kaybına inim inim inlemez mi?
Ve ıskalanmış yaşama
Vebâl ödetecek anı beklemez mi?

Evet değerli dost İnsanlık kaybının hesabını yapmalıdır.Tüm anlar acıları anlatsa da vicdan ve sorumluluk sahibi olanların gerçekleri görenlerin görüp de sızlayanların bilenlerin her ne kadar gönül koysa da o sesin kendini titrettiğini bilmeli hiç bilenlerle bilmeyenler bir olur mu? İlahi sesine kulak vererek sorumluluk duygusu içerisinde müdahil olmalıdır.

Düşünen varlıklar olarak yaşamı çekilmez kılmak yerine insanlığın hayrına yeni dünyanın kapılarını aramaya mutluluk ve huzurun cennetin bahçelerinde yaşamaya doğru koşmalıdır insanlık…

El hasıl bütün bunları yapamayacak isek ne fark eder cesetten farkımız kalır mı toprağın ha üstünde ha altında ne fark eder gömelim kendimizi…

Hayır kesinlikle hayır diyorum ben kafamızı kumdan çıkaralım etrafımızda olup bitenlere bakalım.Bizlere yüklenen görev insanlığın huzur ve mutluluğuna yardımcı olalım.Yaşamak ve yaşatmak bizleri bu heyecan yaşatmalı…

Saygıdeğer şairim Şükran AY Hanımefendi öncelikle duyarlı yüreğinizi kutluyor.Saygı ve sevgilerimi sunuyorum efendim.O kadar deruni işliyorsunuz ki konuları bunlardan dersler çıkarılmalıdır.Yaşam felsefemizi sorgulamalı insanların geleceği için planlar yapmalıyız.Diz bunu fazlasıyla üstlenmişsiniz sizi saygıyla selamlıyorum.Yazan kaleminiz susmasın iyi ki varsınız buralarda.Alacağımız çok şeyler,öğreneceğimiz çok şeyler var.En kalbi saygılarımla.