4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1972
Okunma
Bir gün daha bitti sensiz
Bir ömrün akışında…
Alıp götürdü sevdalarımızı
Yorgun akşamların ufuklarına.
Sensizliğin hüznü
Çığlık çığlık büyürken içimde…
Sen uzakların ötesindesin şimdi,
Zamanın yolculuğu acımasız…
Oysa ben
Yalnızlığımın girdabında tutsak,
Seni yaşıyorum
Bitmekte olan günün akşamında
Yorgunum…
Ve gün batarken
Yorgun akşamların ufkundan,
Kasvetli bir pembelik kaplar gökyüzünü;
Yıldızlar uyanır gecelerin koynunda.
Yol gösterir
Sevdalarımızın sonsuzluğa doğru yolculuğunda…
Duygular söner,
Düşler son bulur
Yitirilen umutların ardından…
Batan günün hüznüyle
Kararır kasvetli pembeliği ufkun;
Anılar silinir birer birer
Kaybolur yaşanılan yıllarla birlikte…
Cevap Yaz