Bende sevmiştim,ölesiye...
Tüm sevgilerden yüceydi belki de sevgim.
Her nereye baksam,gözlerimde hep onun hayâli canlanır,
Kulaklarımda yalnız onun ismi yankılanırdı...
Ellerim,ellerini tutmadan,
Sanki bir boşlukta asılı gibi dururdu.
kâlbim,her çırpınışında onu arar,
Gönlüm,yalnız onun yanında sükût bulurdu.

Bende sevmiştim bir zamanlar,
Ölesiye,öldüresiye bir sevgiydi bu...
Benimde kâlbimde bir sevda çiçeği büyümüştü,
Kırılacak diye korkardım,sakınırdım.
Bir zamanlar böyleydi,bende mutluydum...
O gün,
Gülmeyi bile unuttum.

Bir hoyrat rüzgâr esti delicesine,
O çiçeği kökünden söküverdi.
Yeri,yıllardır boş durur öylesine...
Artık hayâlini bile unuttum;
İsminide söylemeyeli beri öyle...
İşte bir zamanlar bende sevmiştim,böyle...

15.10.1979
Erman Ulusoy
Lüleburgaz