/Hasretin ayazı sarınca dört yanımı/

Üşüyen yalnız ellerim değil yokluğunda.
Ekmeğimi banarken tuza,
Sen karışırsın susuzluğuma.
Avuçlarım kanar,
Donar yüreğim.
Alışamam,
Narin gül yaprağım alışamam yokluğuna.



/Denizlerimde sular çekilince/

Su toplarken kanayan avuçlarım,
Dudaklarım kupkuru,
Sayıklarım adını.
Tutsağı olurum gemiler yutan dalgaların.
Adım sanım bilinmez.
Meçhul bir kürek mahkumuyum…



/Çöllerde vaha ararken/

Su yoksulu zamanlarda,
Gözlerin, yağmur olup yağar yüreğime.
Aştığım kum tepeleri ağlar peşimden.
Çöl fırtınası bakışların işler içime.
Bir vahada rast gelir hayalin.
Geçmişin ve hâlin muhasebesini yapmadan.
Eşlik ederiz hurma dallarının şarkısına.
Atıp götürmek isterdim seni atımın terkisine.
Ne çare bir seraba döner hayallerim.
Yokluğunda yanar üşüyen ellerim.



/Sonsuzluğa kanat çırparken/

Uzun gölgesi vurur dar ikindilerime,
Beyaz kuğu boynunun.
Bir telaş düşer kuşların yüreğine.
Teslimi ruh edeceğim meleği beklerken.
Ruhuma kanat olur tebessümlerin.
Dilim lâl olmasın,
Geçmeden karşı kıyıya.
Birliği tartışılmaza ve en sevgilisine,
Şahadet ederim.
Adına gül dibace olanı severim.
İki kolum yanımda uçar giderim…
Ankara,31.03.2010