HASTA KARDEŞE
Akşam güneşi henüz batarken,
Sıcağı,dağı taşı yakarken, Bir hasta gördüm bahçede OL dem yanına vardım tezce de Koştum,kim bu bahçedeki, Baktım uzanmış yatıyor zeki!.. Düşündüm neydi ? acaba derdi, Zeki’den baygın bir ses geldi. Aman! Kardeş kalk,eve götüreyim, Seni rahat bir yere yatırayım. Üzgün zayıf abi diyen bir ses, Habersizdi bundan herkes . Bir yatak serdim hemen koşarak, Kaldırdım yavaşca koltuktan tutarak. BU nasıl hastalık Zeki soluvermiş Dert çeken bir hasta oluvermiş. Kimsede olmasın böyle bir hasta, Bulamayan iyi edecek usta. Çare yok insan dikkatli olmalı. OSMANİYE/1952 |
Yüreğiniz var olsun
Tebriklerimle