SEN GELME,BEN BEKLERİM ANNE

Hani o şubat içinde gidişin var ya…
Hani beni yetim kılışın,
Öksüz edişin var ya….
Belki de düştür bu ,olur ya..
Sen gelme, ben beklerim anne.

Çocuk düşlerimi de götürdün.
Sen gideli hiç çocuk olmadım.
İki sene geçti üstünden yılmadım.
Sen gelme, ben beklerim anne.

Oyyy sevdiğim.
Oyy sevdalandığım.
Bayramlar gelse de avucuma kına yaksa.
Bayramlığımı giyende;
Şöyle uzun uzun bana baksa.
Cennetten mi bırakmıyorlar yoksa
Sen gelme,ben beklerim anne.

Bilirim gelmeyeceksin artık
Tandır ekmeklerinin kokusu mahalleyi sarmayacak.
Bilirim yorgun gözlerin;
Camların ardından bakmayacak,
Bilirim hasret dolu yüreğin artık kanamayacak.
Bilirim kapılarda karşılanmayacağım.
Bilirim git güle güle guzum diyerek uğurlanmayacağım.
İnat ettim ama;
Bırakmayacağım.
Sen gelme, ben beklerim anne.


Hiç olmasa düşlerime düş bari.
Düş te göreyim düşlerimde o yari.
Hani o yangın yeri şubattan beri.
Sen gelme,ben beklerim anne.


Pazar yerinde aradım bir vakit.
Bir kilo soğan alıp yorulan anam.
Geç geldim diye imdadına;darılan anam.
Saçları çile çile örülen;
Sarmaşık dalı gibi sarılan anam.
Duydum da;
Cennet bahçelerinde görülen anam
Sen gelme,ben beklerim anne.


Ayaklarım temmuzda üşür benim.
Yün çorapların düşünce sineme.
Öldüğüne inanmıyorum ben;
Ne vakit geleceksin haneme..
Sürü gel kara lastiklerini;
Sürü gel viraneme;
Deme bana romatizmalı dizlerini;
Deme bana ırak yollardan geçemeyeceğini;
Deme sakın,uçamayacağını,
Deme hurilerin bırakmayacağını,
Sen gelme,ben beklerim anne.

Sen gelme,ben beklerim anne.