istanbul
Nerede o, kadim dönülmez günlerim,
Gün geçtikçe dünümü, ziyade özlerim, İstanbul, yüreğimde özlem, gözümde ışık, Gezegenin en albenili, en şehri karışık. Kimine ekmek kapısıdır, kimine zindan, Kimine vuslat, kimi evladı ayırtır anadan, Her şeye rağmen yeryüzünde zahiri İremdir, Nakşetmiş siretime, koparamam, o bendir. Oksijensiz de olsa can verir Yedi tepelerin, Temaşaya taktirdir medeniyetler tarihin. Oturup tabureye, çay içmek sahilinde, Bir anı huzurudur, sefadır Boğaziçi’n. Evliyalar dergahısın, baki dost, nevi, Nail etmiş söze seni, en son nebi, Arzum maneviyatını koklamak, müsaade et, Gönlüme mim koydum, unutmam seni. Fethetmeli miyim, fethedilmeli misin? yeniden, Alenadır eser kalmamış, o eski kutsiyetinden, Kutsal mekanı değilsin, sanki medeniyetlerin, Paymal ettmişler ruhunu, en aziz yerinden. |