YETİŞ, İSYANIMA
En sağır yanlarımı sunuyorum güneşe
Erken ağarıyor tan, vakit sevince Giden gemilerin dümeni, engin denizlere Girince Suskun kaldım. Adın kadar, sözün kadar Yalnızlık kadar büyüdüm. Büyüdüm ay göğe çıkınca Dağların rengi düşünce gözlerine Özgürlük takılınca ellerine Buyruğunu bekledim. Ölecektim, affedildim. Çiçektim, Gülecektim. Koşacaktım hatta umutlara Yarınlar senindi, onundu Fakat benim değildi. Tutsak kalan düşlerim vardı Ayaklarının altında ezilen Ezildikçe yüreğimi güçlendiren Bayraklarımı çektim göğe Kurdum ulusumu Hadi devirsene Kaldırsana kazanları İsyana yetişsene. İçimde çocuk düşlerimden kalma Güvercinler, Senin gelmeyeceğin şehirde Uçup gidecekler. M.S./2010 KAHRAMANMARAŞ |
Buyruğunu bekledim.
Ölecektim, affedildim.
Tebrikler