DÖNÜYORUM BANAbalıklarla birlikte yakalanmışım martılara, takılı kalmışım ellerimden balıkçı ağlarına ve etim kanamış, sevgiliye koparılan her gül dalında. koşar olmuşum rüzgârlarla, karlar düşüşüm olmuş topraklara ve saçlarını okşamışım bilmeden yaban fırtınalarının, gözlerim acıya acıya... uyanamamış gecelerin zifiri, koynumda. kaybolmuşum yatağında nehirlerinin ve nefes nefes yanmışım yıldırımlarında... gözlerinin güvertelerinde, kaldırmışım kirpiklerimi, fora..! gemisiz yürümüşüm ufka... artık önemi yok... sen aşkı bilmiyorsun nasılsa. git gidebildiğin kadar yakınıma, gel gelebildiğin kadar uzağıma. aşkın ebcedi yanmaktır be sevgili. küllerimi topladım, dönüyorum bana... nurcan yalçin |
sen aşkı bilmiyorsun nasılsa.
git gidebildiğin kadar yakınıma,
gel gelebildiğin kadar uzağıma.
aşkın ebcedi
yanmaktır be sevgili.
küllerimi topladım,
dönüyorum
bana...
..............................bütünüyle şiirdi.ama ya final.finaldi işte.
bin bereket ömrünüze gönlünüze