Gece Vardiyaları
6
Ajurlu ipliklerle dokunuyor yalnızlığım Çivili tezgâhlarda her gece Dolaşık çilelerle konuşuyorum gün ışıyıncaya Çoğu kez karıştırıyorum kalemi çıkrıktaki makası Değiştirmekte geciktiğim makaralarda Mekiklerden geçmiyor pas yığını acılar İplikleri almıyor bozulmuş iğneler, bırakıyor Öyleydi kır kahvelerinde bırakılan ilk gençlik aşkları Simsiyah floşların hüznüyle Öyleydi kirpiklerinin kıvrımları Kopmuş saçaklar dolanıyor kasnaklara Dilime kırgın öfkeli sözcükler Kalbim! Hangi desende inceldi duyarlığın Nedir bu her gece yaptığım Kırılmış mekikleri değiştirmekten başka |
çok hoştu okuması
şu satıra takıldım
"Ajurlu ipliklerle " bildiğimiz ipliği getirmeye çalıştım gözümün önüne
"delikli ipliklerle dokunuyor yalnızlığım" mı? delikli iplik? vardır bir anlamı muhakkak benim anlayamadığım
mazur görün beni
şiire müdahale olarak algılamayın