KALSIN FANİ DÜNYAŞiirin hikayesini görmek için tıklayın İbrahim Selçuk TÜRKOĞLU, o benim oğlum, o benim hayatım,o gitti ben gülmeyi unuttum.O benim herşeyimdi.
6 yaşında Lenf kanseri denilen illetden hayatını kaybetti.Yalnızca hayatını kaybeden o olmadı bizde yaşarken öldük."Hayat devam ediyor" dediler.Bizde hayatın bir yerlerinden tutunmak istedik.Bazen hayatın bir taraflarından tutunduğumuzu zannettik anlık hayata bağlandık ama olmadı, ya tuttuğumuz dallar elimizde kaldı ya da tutunmayı beceremedik. Güldürmeyince Allah güldürmüyor. Artık çok heveslisi de değilim gülmeye.
Bir yanım sen olmuş
Bir yanımsa göçmüş Anlatılmaz ayrılık yaşanmayınca Canım, canım dedikçe canım acıyor Bir an unutsa da aklım seni Kahkahanın tam ortasında Yüreğime oturur taş gibi bir acı Suskunum hayata, suskunum yüreğime Sen gittin ben unuttum gülmeyi Beceremedim sensiz ayakta durmayı Yıkıldım, yıkılıyorum Dönmeyeceksin biliyorum Beklediğin yere hiç uzak değilim Beyhude günlerimi sayıyorum Çok geç kalmam yakında geliyorum Duyulmasa da sessiz çığlıklar atıyorum Boşuna harcanan ömrümü acılarla beziyorum Dinsin acılarım, taş kessin yüreğim. Kalsın fani dünya, ben sana geliyorum. Ünal TÜRKOĞLU |
Dönmeyeceksin biliyorum
Beklediğin yere hiç uzak degilim
güzel yüreginize saglık efenim muhteşemdi