SON SÖZLERİNLE VURDUĞUN YERDEYİM
Gökyüzü unutmuş mavi giymeyi
Güneşin gidişine verince aklını Karalara bürünmüş en sevdiği rengi unutup Sen gidince anladım, maviymiş vuslatın rengi Meğer zormuş sevdayı bulmak Zormuş, fırtınalı günlerde sevdalı kalabilmek Sen bulutlarla süslenmiş mavi gökyüzünü seyre dal Ben tutsak akşamların esaretinde olayım Bütün yaşanılanları unuttum Dilinle yüreğimden vurup giderken Kulaklarımda çınlıyor hala son sözlerin Oysa dün şen kahkahaların gölgesinde uyumuştuk Şimdi ayaklarıma prangalar vurulmuşçasına Son sözlerinle vurduğun yerdeyim Aşka dair, sana dair tüm bildiklerimi unuttum Anladım ki, senle vuslat dünden kalan bir hayalmiş Gün kararıp akşam olurken, doğuyor yıldızlar birer ikişer Oysa söndü içimde, sana dair büyüttüğüm umutlar Karanlıkta kalmasın diye söküp, gökyüzüne asacağım Aşkımızın ebedi şahidi olarak kalsınlar Taşıyamadık, ağırdı, zor geldi Kaçmaktı kolayı, kolay olanı seçtik Nedensiz tükettik, çaresiz bıraktık İlkbaharı yaşayacakken aşk Biz aşktan kaçıp, sonbaharı yaşamayı seçtik. Ünal TÜRKOĞLU |
güzel bir çalışma emeğinize yüreğinize sağlık
saygılar.