SerzenişBir zamanlar hayatım, yıldız gibiydi. Güneşimin verdiği ışık ve sıcaklıkla parlayan... Ben mi söndüm, yoksa güneşim mi karardı? Galiba sürem doldu ve bir yıldız kaydı. Sevgimizi, umman deniz gibi sanmışız, Sonsuz, göz alıcı... Hep uzaklara, ufuklara bakmışız. Gözü bağlayan, aldatıcı... Ardımızı döndüğümüz kıyılarıda varmış. Unuttuğumuz, inandırıcı... Kayaları da yıpratan, denizin dalgalarıymış. İç acıtan, yıpratıcı... Gökkuşağı gibi rengârenk duygular, Rengini kaybetti, silindi, donuklaştı. Koşup yaklaşayım, bulayım dedikçe, Hızla benden kaçtı, hep uzaklaştı. Kardelenler gibi olmak vardı, Yüreği donduran bakışlarda bile... Ne yazık! Kuşatan soğuğunda bile, İçi ısıtan güzelliği, gücü olmalıydı... Serpil Çınaroğlu 12.03.2010 |
Bırakın sözlerim duyulsun Gözlerim konuşsun artık
Prangalar çıksın kelepçeler açılsın Vurulmasın gayrık
Sokaklar arınsın aydınlar konuşsun Mahalleli durulsun artık
El ayak çekilsin şiddet bitsin tükensin Meçhul bulunsun gayrık
Yağmasın artık bombalar Ölmesin gayrı analarla çocuklar
Sarılsın tüm yaralar yok olmadan fidanlar Yapılsın barışlar
Yüreğime kan damlar ulaşmazsa yardımlar Oluşmazsa yarınlar
Bir ulus yok olur tükenirse umutlar söner de ışıklar Kapanırsa kapılar
19.01.2009
Seyfi Yiğit
.................Hayat öyle değişkenlik gösterirki işte sizin yürekten çıkan serzeniş benden çıkan sesleniş gibi ama hayat hep devam eder kimi bagajsız kimi bagajlı gider KUTLARIM Ben begendim buda beni memnun etti