Esmer Hüzün
Esmer bir hüzündü:
Gözlerinde yılların bilmecesi Susmuş bir sevgi akmayan nehirdi Gizemli dünyası ruhunun çağıltılarında Acıyla kıvranıyordu, Gülüşlerindeki tat Kaçamak bakışlarında Ürkek bir ceylandı. Şakaklarında zonklayan yılların Nerede nasıl kırılmıştı dalları Bahara ermeyen ağaçları. Esmer bir hüzündü; Derinliklerinde yüreğinin Ezgin duyguları Akıp gidiyordu gözlerinden. Biliyorum yüreğinin sıcaklığı Dokunsam ellerimdeydi Bir tutsam gözlerinden güneş oradaydı. Esmer bir hüzündü; Bakışlarından geçen acılar İnleyen ney sesiydi, İçinden geliyordu sonbaharın Yorgun bir yaprak gibi Gece bir türlü çekilmedi gözlerinden Yalnızlığının tenha sokaklarına Takılıp kaldı dalgın gözleri Ve ürkek yüzüne yapışmış hüzün Gece boyu oradaydı... Ahmet TIĞLI 28.12.2010 (Sevgi Merdivenleri) |