ÇANAKKALE ŞEHİTLERİMİZE
Güzel yurdumun
Her yeri birer cennet bahçesi Bitmez elbette vatanım Diye haykıran Bülbülün çilesi Her karışında Şehadet çeşmesi Kurnalardan akar Şehadet şerbeti İçmek isteyenler İçin istikamet Çanakkale cephesiydi O sabah Her siperde var bir düğün Kalmadı şehadete Varmak için başka öğün Yiğitler O yokluk içinde Giydiler en güzel elbiselerini Çünkü Vatan onlar için sevgiliydi Elbiseleri birer kefendi Gelin almaya değil Can vermeye geldiler Bu vatan için Şehitlik mertebesine erdiler Onlar Mehmetlerdi Mehmetçiklerdi Gelin gibi alkanlara boyandılar Dualarla melekler gibi Nurlandılar Unutmadılar , unutturmadılar Her daim anıldılar Düşmanın en büyük hatası Bu toprakları Ucuz can pazarı Sanmasıydı; Oysa şehidim Onlara bunun böyle olmadığını Şehadet yolunda Güle oynaya giderken anlattı Anlıyor musun ey halkım Bu vatan Bir dünyaya meydan okuyan Çanakkale’de Tekrar şaha kalktı Şehitler bu vatanın en büyük bahtı Cennet tabii ki onların hakkı Şehitlikti en büyük tahtı Neylesinler ki uğruna can Vermeyecekleri vatanı Orhan OYANIK 14.03.2010 Çan |